Meer tijd

Je krijgt iemand op je pad met wie je een stukje meeloopt. Niet voor altijd, want  jobcoach-trajecten hebben nu eenmaal een kop en een staart. Dan komt het moment van afscheid. De begeleiding stopt, de financiën stoppen – want de verplichtingen stoppen – en dan staat iemand er ineens weer alleen voor.

Maar wat als het hoofd nog niet mee wil, terwijl het lijf allang wil? Wat als iemand keihard werkt aan herstel, maar er simpelweg meer tijd nodig is om weer op eigen kracht verder te kunnen?

Binnen drie maanden weer aan het werk( 60% AO), want zo is de WIA nu eenmaal ingericht. Er wordt gekeken naar wat je nog wél kunt. Maar wat vaak vergeten wordt, is op welk tempo iemand dat weer kan. En dat tempo is niet voor iedereen gelijk.

Sommige mensen hebben meer tijd nodig. Tijd om te herstellen, om te wennen, om weer op te bouwen. Geef je die tijd, dan geef je gelijke kansen. Doe je dat niet, dan staan ze 1-0 achter. Problemen stapelen zich op, de stress neemt toe, en er is geen ruimte meer om óók nog te re-integreren. Dan is aan het werk komen een onmogelijkheid en geen een stap vooruit.

En dan heb je als jobcoach een keuze.

Je kunt je professioneel opstellen, goede adviezen meegeven, wijzen op instanties die misschien nog iets kunnen betekenen. Of je kiest ervoor om mens te zijn. Om nét iets langer mee te lopen, samen, totdat het doel behaald is.

Want soms is dat het enige wat iemand nodig heeft: meer tijd – en iemand die nog even naast hen blijft lopen.