Anti-marketing en andere logische onlogica

Vandaag tijdens het lopen met de dogs dacht ik aan marketing. Ja, daar moet ik dus ook wat mee. En meteen voel ik irritatie. Want zodra het woord marketing valt, zie ik van die gladde praatjes voor me. Van die trucs. Van die stappenplannen. Daar haak ik meteen op af.

Dus ik vroeg me af: bestaat er zoiets als anti-marketing?

Blijkt van wel. Tot mijn stomme verbazing. Echt waar — ik ben altijd verbaasd wanneer anderen op hetzelfde idee blijken te zijn gekomen. Zoals bij Walibi. Dan kom ik daar aan en denk ik hé, zijn er hier meer mensen? Alsof ik dacht dat ik de enige zou zijn die dat leuk vond. Oprecht verbaasd. Altijd weer.

Maar goed, terug naar het idee. Anti-marketing. Dat spreekt me wel aan. Want ik heb in alles een drang om vooral níét te doen wat anderen doen. Zelfs zo dat mijn zoon vroeger vroeg of we alsjeblieft eens een normaal huis konden nemen. Nou, ik heb toen als oplossing een behangrand halverwege de muur geplakt. Soort lambrisering. Dat was niet wat hij bedoelde, maar hé we hadden al een bank, dus vrij normaal toch.

En zo werkt mijn hoofd dus ook in mijn werk.

Ik lees hier online zoveel collega-autismecoaches die prachtige methodes hebben. Helder. Strak. Overzichtelijk. En ik? Ik heb geen vaste methode. Ik heb er juist een heleboel. Maar ik doe niks zonder data. Niks zonder samenwerking. En voordat er enige logica ontstaat, hebben we eerst duizend zijpaden genomen. Dan noem ik dat een rondje om de wereld. Alle leefgebieden mee. Want ja, ik ben holistisch ingesteld. Klinkt misschien als geitenwollensokken, maar het is gewoon praktisch: alles beïnvloedt alles. Hoe kan ik dan maar naar één stukje kijken?

En dan hoor ik ze weer:

Maddy, je vergeet mensen mee te nemen in je ideeën.
Maddy, niet iedereen is zo snel.
Maddy… Maddy…

Ik werd er gek van.

Maar sinds ik voor mezelf werk? Rust. Eindelijk. Ik praat met mensen leuke, interessante mensen, afstemmen gaat als vanzelf.  Ik volg opleidingen wanneer ik ze op dat moment nodig acht. Ik leer omdat ík iets wil weten — niet omdat het zo hoort in een trajectmap.

Dus ja. Noem het anti-marketing. Noem het authentiek. Noem het chaos met logica.

Ik noem het gewoon: Maddy.