Door praktische handvatten naar autonomie in werk én prive.

  "Ik ben therapie moe." Die zin kwam met een diepe zucht. Ze zat tegenover me tijdens een kennismakingsgesprek. Via via was ze bij me terechtgekomen – zoals dat vaker gebeurt bij mensen met een hulpvraag die zich moeilijk laat vangen in een standaardtraject. Ze zit in een re-integratietraject en start binnenkort op een nieuwe werkplek. Vorig jaar kreeg ze de diagnose autisme. "Het gaf duidelijkheid," zei ze, "maar tegelijk ben ik de draad een beetje kwijtgeraakt. Ik heb m’n hele leven therapieën gehad. En ik ben moe. Therapie moe." Ze vertelde dat ze psycho-educatie had gekregen na de diagnose, maar daar nog weinig van weet. "Ik weet het wel ongeveer hoor. Maar ik vraag me af: wat hoort nou echt bij mij, en wat hoort bij dat autisme?" Wat haar vooral bezighoudt: sociale contacten. "Ik zie zo veel dat ik niet begrijp. Ik doe maar mee, en dat lijkt goed te gaan, maar vanbinnen voel ik me onzeker. Ik weet vaak niet wat er van m...

  Meer tijd Je krijgt iemand op je pad met wie je een stukje meeloopt. Niet voor altijd, want  jobcoach-trajecten hebben nu eenmaal een kop en een staart. Dan komt het moment van afscheid. De begeleiding stopt, de financiën stoppen – want de verplichtingen stoppen – en dan staat iemand er ineens weer alleen voor. Maar wat als het hoofd nog niet mee wil, terwijl het lijf allang wil? Wat als iemand keihard werkt aan herstel, maar er simpelweg meer tijd nodig is om weer op eigen kracht verder te kunnen? Binnen drie maanden weer aan het werk( 60% AO), want zo is de WIA nu eenmaal ingericht. Er wordt gekeken naar wat je nog wél kunt. Maar wat vaak vergeten wordt, is op welk tempo iemand dat weer kan. En dat tempo is niet voor iedereen gelijk. Sommige mensen hebben meer tijd nodig. Tijd om te herstellen, om te wennen, om weer op te bouwen. Geef je die tijd, dan geef je gelijke kansen. Doe je dat niet, dan staan ze 1-0 achter. Problemen stapelen zich op, de stress neemt toe, en ...