Deel 1. Kom, we gaan praten... Ineens kreeg ik een appje: "Kom, we gaan praten over het communiceren van Michel." Ik had geen idee wie dit stuurde, en Michel? Geen idee wie dat was. Zonder te vragen wie de afzender was, appte ik terug: "Wanneer en waar?" Het antwoord: "Kom maar naar mijn nederige onderkomen, morgen om 15.00 uur." Het adres stond erbij. Dus, ik stapte de volgende dag om klokslag drie het erf van een boerderij op. De deur ging open. Een brede lach, alsof we elkaar al jaren kenden. En in zekere zin was dat ook zo: ze hadden me het afgelopen jaar zien lopen met de honden, mijn website doorgespit en daaruit geconcludeerd dat ik Michel wel kon leren praten. Nou, eerst maar koffie. En ik luister. Michel is 38 jaar, heeft de diagnose Asperger en werkt in een solofunctie op de plek waar hij ooit stage liep. Meestal werkt hij vanuit huis. En thuis, dat is bij zijn vader. Volgens zijn vader moet Michel “vlotter leren praten”, want “a...